Στη Βενετία και στο βυθό της θάλασσας αυτό το παραμύθι

ΒΑΣΙΛΗΣ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ  ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Σταμούλης  Νούτσος Β΄1

Ήταν κάποτε ένας μουσικός που λεγόταν Βασίλειος και καθημερινά τραγούδαγε με την άρπα του, εντυπωσιάζοντας όλες τις αρχοντοπούλες με το ταλέντο του και την ομορφιά του. Όμως ήταν πολύ δύσκολο να παντρευτεί μια από αυτές, καθώς αυτός ήταν φτωχός και αυτές πλούσιες. Έτσι καθημερινά περπάταγε στη πόλη του τη Βενετία και ορκιζόταν πως δεν υπήρχε πιο όμορφη πόλη από τη δικιά του σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μια μέρα πλησίασε τη θάλασσα και παίζοντας γλυκά με την άρπα του, ρώτησε τη θάλασσα << Γιατί να μην είσαι γυναίκα να σε παντρευτώ, να ζήσω μαζί σου κοντά στην πόλη που αγαπώ ;>>. Τότε η θάλασσα φούσκωσε και τα κύματα μεγάλωσαν, ενώ ο αέρας φυσούσε με ορμή. Έτσι εμφανίστηκε από τα βάθη της θάλασσας ο βασιλιάς της θάλασσας. Ψηλός, θεόρατος, γεμάτος φύκια και καβούρια.

Του αποκρίθηκε ο βασιλιάς << Πολύ ωραία η μουσική που παίζεις και γι’ αυτό πρέπει να ανταμειφτείς αμέσως>>. Και ξαφνικά βγαίνει ένα ψάρι στο έδαφος και  το χρύσωσε κυριολεκτικά στη στιγμή.

<<Είμαι ο βασιλιάς της θάλασσας και θα ήθελα να με επισκεφτείς στο παλάτι μου>>. <<Και πού είναι το παλάτι σου βασιλιά μου;>>, αποκρίθηκε ο Βασίλειος.

<<Μα φυσικά στα βάθη της θάλασσας , που αλλού;>>, απάντησε χαμογελώντας ο βασιλιάς. << Και πώς θα φτάσω στα βάθη της θάλασσας;>>, ρώτησε ο Βασίλης. <<Θα βρεις τον τρόπο>>, και ξαφνικά εξαφανίστηκε.

Έτσι πήγε και πούλησε το χρυσό ψάρι και αγόρασε ένα καράβι τρικάταρτο, ξεκινώντας την αναζήτηση του παλατιού. Όμως τριγυρνώντας με το καράβι στη θάλασσα δεν έβλεπε πουθενά το παλάτι. Ξάφνου άρχισε να φυσάει αέρας, φουσκώσαν τα πανιά όμως κάτι τους κρατούσε στο ίδιο σημείο, δίχως να κουνιούνται πόντο.

Άλλοι φοβισμένοι είχαν πέσει στα γόνατα και προσευχόντουσαν και άλλοι καθόντουσαν σαστισμένοι. Αμέσως ο Βασίλης κατάλαβε σε τι οφειλόταν αυτό το φαινόμενο, και βούτηξε δίχως δεύτερη σκέψη στη θάλασσα. Βούλιαζε σιγά σιγά διακρίνοντας στα πόδια κάτι αλλόκοτα κτίρια.

Στο τέλος πάτησε τον πάτο και είδε τον βασιλιά καθισμένο και από δίπλα του τη βασίλισσα. Γύρω γύρω περιφέρονταν όμορφες κοπέλες και χόρευαν μαγικά.

<< Καλώς ήρθες στο παλάτι μου>>, <<Τώρα αμέσως διάλεξε μια από τις κόρες μου για να την παντρευτείς και να μείνεις εδώ για πάντα , κορίτσια κοπιάστε>>.

Ο Βασίλης έμεινε έκπληκτος  καθώς η μία ήταν πιο όμορφη από την άλλη. Όμως τον στεναχώρησε το γεγονός πως δεν θα ξαναέβλεπε την όμορφή του πόλη. << Τι έπαθες; Δεν μπορείς να διαλέξεις. Θα σου πω εγώ ποια να πάρεις, τη Ίριδα >>. Εμφανίστηκε μία πεντάμορφη γοργόνα με γαλάζια μάτια.

<<Εάν την παντρευτείς , θα μείνεις εδώ για πάντα , αλλά μετά αυτά. Παίξε μας μουσική τώρα.>>. Και ο Βασίλειος ξεκίνησε, ενώ ο βασιλιάς άρχισε να χορεύει δίχως να σταματάει. <<Σταμάτα να παίζεις>> φώναξε η βασίλισσα. Τότε τράβηξε μια χορδή δυνατά και την έσπασε. << Ωωω, βασιλιά μου έσπασε  η χορδή>>.

<<Δεν πειράζει αν και μπορούσα να χορεύω ολόκληρη μέρα>>.

Μερικές μέρες μετά ο Βασίλης κοίταζε ψηλά στον ουρανό νοσταλγώντας  την πατρίδα του. Τον είδε η Ίριδα και τον λυπήθηκε. Με μία μαγική κίνηση τον έστειλε επιτέλους πάνω στην παραλία.

Ο Βασίλης στη συνέχεια της ζωής του με τα υπόλοιπα λεφτά που είχε, αγόρασε ένα μεγαλύτερο καράβι και έγινε έμπορος οικιακών συσκευών! Παντρεύτηκε και κέρδισε πολλά λεφτά.

Που και που πηγαίνει στην παραλία και παίζει γλυκά με την άρπα του και μερικές φορές θαρρείς πως διακρίνει το κεφάλι της Ίριδας, αλλά ίσως να είναι το φεγγαρόφωτο!!